[Superbat Fic] Mask (9/13)

Author: Bepine

Fandom: Batman, Superman

Pairing: Superman/Batman or Clark K./Bruce W.

A/N: นี่เป็นเพียงเรื่องที่สมมุติขึ้น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับตัวละครจริงๆในที่นี้เลยแม้แต่น้อย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

.

.

.

.

               แบทแมนมองบุรุษเหล็กที่เหาะกลับเมืองเมโทรโปลิสไปจนลับสายตาก่อนจะแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ…..รู้งี้ไม่บุตะกั่วอย่างหนาไว้ใต้หน้ากากให้มันหนักตั้งแต่แรกหรอก……

 

 

               มือข้างขวาหยิบกล่องแหวนที่เพิ่งจะได้รับมาขึ้นมาดูอย่างพินิจพิเคราะห์แวบหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกรอบเมื่อนึกถึงบทสนทนาระหว่างเขากับThe man of steelเมื่อครู่

      ♦

 

 

               ‘ฉันไว้ใจนาย…และรู้ว่านายจะใช้มันเมื่อถึงคราวจำเป็น’ มือหนายื่นกล่องใส่แหวนมาตรงหน้าเขา

 

               ‘….’

 

               ‘….ถือว่าฉันขอล่ะ บรูซ’

 

               …….เลิกทำสายตาแบบเจ้าลูกหมาใส่ฉันเสียที ฉันไม่มีทางใจอ่อนหรอก….

               แบทแมนหมายมั่นขณะที่ดวงตาก็พยายามเสไปมองที่อื่นเพื่อที่จะไม่ต้องทนมองสายตาชวนใจอ่อนแบบนั้น

 

 

               ‘บรูซ…..’

 

               ในที่สุดเขาก็ย้อมแพ้ จำใจเอื้อมมือไปคว้ากล่องแหวนมาถือไว้ก่อนจะมองอีกฝ่ายที่คลี่ยิ้มแป้น

 

 

 

               ………ให้ตายเถอะ น่าหมั่นไส้ชะมัด……

 

 

 

               ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ตาสีฟ้าใสนั่น! ถ้าไม่ใช่เพราะจงอยผมโง่ๆนั่น! ถ้าไม่ใช่เพราะน้ำเสียงเหมือนหมาถูกทิ้งนั่น…..ให้ตายเถอะ หมอนั่นกำลังทำเขาเสียระบบ!!!!

.

.

.

.

.

.

.##.

               แสงแดดยามสายที่เล็ดรอดผ่านแนวผ้าม่านสีน้ำเงินเข้มเข้ามาไม่ได้ช่วยให้ บรูซ เวยน์ ว่าที่มหาเศรษฐีหนุ่มที่เพิ่งจะได้นอนหลับรู้สึกดีขึ้นเลย เขามีอาการปวดหัวตุบๆเนื่องจากการลาดตระเวนที่กินเวลาไปกว่าค่อนคืน….

 

 

 

                เพราะกอตแทมเป็นเมืองที่เขารักและอยากจะปกป้อง….โดยไม่สนว่าใครจะคิดยังไง…….แบทแมนก็ยังคือแบทแมน……ค้างคาวหากินเวลากลางคืน…

 

 

 

 

                ดวงตาทั้งสองข้างค่อยๆปรือปิดสนิทพลางถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยอ่อน….. “อัลเฟรด ช่วยเลื่อนนัดทั้งหมดในวันนี้ทีนะ”

.

.

.

.

.

.

.##.

            เสียงพลิกหน้าหนังสือยังคงดังต่อเนื่องเป็นจังหวะในทุกครั้งของการเปลี่ยนหน้า ดวงตาสีฟ้ากวาดไล่ตามตัวอักษรทุกตัวบนหน้ากระดาษอย่างละเอียดและใจจดใจจ่อ ถึงอัลเฟรดจะบอกกำชับให้เขาไปพักผ่อนแค่ไหน แต่เขาก็ไม่สามารถทนนอนเฉยๆโดยที่ยังอ่านหนังสือไม่จบได้เช่นกัน….

 

 

 

               บรูซเอนหลังพิงหมอนที่หนุนไว้สูงขณะที่มือทั้งสองข้างก็ประคองหนังสือนวนิยายเล่มเล็กขึ้นมาอ่านเงียบๆ  ร่างกายท่อนล่างของเขาซุกอยู่ใต้ผ้านวมแบบลวกๆเพื่อกันความหนาวเย็นของอากาศที่เริ่มจะเข้าสู่ฤดูหนาว….ยังไงแบทแมนก็ไม่ใช่คนที่จะไม่เจ็บไม่ป่วยหรอกนะ เขาต้องรักษาสุขภาพตัวเอง

 

 

 

 

               The Rosie Project เป็นนวนิยายเล่มแรกที่บรูซได้มีโอกาสอ่านแบบจริงๆจังๆ…..ตั้งแต่จำความได้ หนังสือส่วนใหญ่ที่เขาอ่าน ถ้าไม่เป็นตัวเลข ก็หนีไม่พ้นเรื่องเครียดๆที่แม้แต่ผู้ใหญ่ก็ยังบ่นว่าปวดหัว….

 

 

               บิล เกตส์ นักพัฒนาซอฟต์แวร์ Microsoft Words เพื่อนของเขา เป็นคนแนะนำหนังสือเล่มนี้ให้….ในตอนแรกบรูซก็ไม่คิดจะอ่านอะไรมันเลยด้วยซ้ำ แต่เพราะคืนก่อนๆที่โดน Superman มาตามส่องถึงบ้าน ทำให้เขาต้องแอบเนียนหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่านจบไปบทกว่าๆได้ และบรูซค้นพบว่ามันไม่ได้เลวร้ายนัก…..

 

 

               เรื่องราวของหนังสือเกี่ยวกับศาสตราจารย์ดอน ทิลแมน ที่จู่ๆก็นึกขึ้นได้ว่าตนควรจะแต่งงานได้แล้ว เขาเลยทำแบบสอบถามขึ้นมาเพื่อหาคนที่ใช่สำหรับเขา….และให้ตายเถอะ บิล เกตส์ พูดไว้ไม่ผิดเลยจริงๆเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้!

 

 

 

 

               เนื้อเรื่องที่ปะปนสอดผสมไปด้วยแนวคอมเมดี้ผนวกกับวิทยาศาสตร์ทำให้บรูซอ่านได้ไม่เบื่อ กลายเป็นว่าเขาอ่านจบเล่มในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง…..

 

 

               “คุณน่าจะพักผ่อนได้แล้วนะคุณเวยน์” อัลเฟรดเอ่ยเสียงเข้มเมื่อเปิดประตูเข้ามาเจอเจ้านายที่กำลังอ่านหนังสือเล่มเดิมอยู่ ไม่ต้องบอกก็เดาได้ว่าอีกฝ่ายคงยังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เช้า

 

 

               บรูซเหลือบตามองอีกฝ่ายที่กำลังเข็นรถเข็นอาหารเข้ามาแวบหนึ่งก่อนจะหันไปสนใจหนังสือในมือต่อ

 

 

 

               “วันนี้มีข้าวต้มเปล่าใส่หัวหอม ของหวานเป็นเซอร์เบจรสส้ม และน้ำเปล่านะครับ” อัลเฟรดอธิบายเสียงเนิบๆ ค่อยๆบรรจงจัดจานอาหารลงตรงหน้าเจ้านายของตนอย่างนอบน้อม

 

 

               “อัลเฟรด…..”

 

               “ครับ นายท่าน” อัลเฟรดเหลือบตามองเจ้านายของเขาที่ละสายตาจากหนังสือแล้ว

 

 

               “…นายคิดว่าคนในเสป็คฉันน่าจะเป็นคนแบบไหน?”

.

.

.

.

.

.

.##.

               คลาร์กกำลังยืนมองหนังสือเล่มที่ค้นตาบนชั้นวางหนังสือ The Best Sale ตรงหน้า….

 

 

 

               -The Rosie Project-

               By-Graeme Simsion

 

 

 

 

               เขาจำได้ว่าคืนที่ Superman ไปตรวจดูคฤหาสน์ของบรูซ เวยน์ เจ้าของคฤหาสน์กำลังอ่านหนังสือเล่มที่ว่านี้อย่าขะมักเขม้น

 

               คลาร์กแอบขำเมื่อนึกถึงสีหน้าเหวอๆของอีกฝ่ายยามที่เขาเรียกชื่อจริงของอีกฝ่ายออกไป  ตวัดสายตากลับไปมองหนังสือเล่มนั้นอีกรอบหนึ่งก่อนจะเอื้อมมือไปคว้ามือไว้ในที่สุด

 

               “เอาเล่มนี้ครับ”

.

.

.

.

.

.

.##.

               “….ใครก็ได้….ใครก็ได้ ช่วยด้วย”

               นักข่าวสาวไฟแรงประจำสำนักพิมพ์เดลี่แพลเน็ตพูดเสียงพร่า มือเรียวพยายามตะเกียกตะกายคว้าไปทางแสงสว่างที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้า ร่างระหงที่สะบักสะบอมเนื่องจากฝุ่นผงพยายามเร่งรุดไปหาทางออกจากความมืดนี้

 

 

 

               ขาเรียวที่กำลังจะไปถึงประตูทางออกชะงักกึกเมื่อเห็นร่างสูงเปรียวโผล่ออกมาขวางประตูทางออกไว้ รอยยิ้มที่ชวนสยองไปถึงกระดูกนั่นทำเอาเธอแทบอยากจะวิ่งหนีเสียตอนนี้

 

 

 

               “จะไปไหนคนสวย…..เรายังต้องใช้เธอล่อเจ้า Superman อยู่นะ…ฮิๆๆๆๆ”

 

               ตัวตลกฉีกยิ้มกว้างขณะที่สาวเท้าเข้ามาหาหล่อนทีละก้าว……

 

 

 

               “โลอิส ……เลน…..ผู้หญิงของ Superman ฮิๆๆๆๆๆ”

.

.

.

.

.

.

.TBC.

 

               แฮ่กๆ จบไปอีกตอน……ทำไมมันมีแต่เรื่องนะฟิคนี้…..คือมันเยอะมากไปแล้ว…กร้าสสสสส แต่มันจำเป็นต้องโยงจริงๆค่ะ แงงงง จำเป็นมากๆจริงๆ หวังว่าคงจะเข้าใจนะคะ ใครอ่านคอมมิก Injustice God among us บ้างคะ??? เราเพิ่งเริ่มอ่านสปอย แง…

 

               ก็อย่าเพิ่งหนีไปไหนนะคะ มันอาจจะดูไม่วายมาก เพราะบีไพน์แต่งฟิคนี้เป็นแนวสืบสวน….และเป็นเรื่องที่เริ่มความสัมพันธ์ของซุปแบท มันเลยจะวายน้อยค่ะ (อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่าฟิคนี้จบถึงจะเริ่มเรื่องความสัมพันธ์ของสองคนนี้จริงๆจังๆ แฮ….)

 

               หวังว่าจะถูกใจกันนะคะ ต่อจากตอนนี้คงจะขอพักสักสองสามอาทิตย์เนื่องจากติดอ่านหนังสือสอบค่ะ ❤ มีอะไรก็แวะมาคุยกันในเพจหรือในทวิตเตอร์ @nuyai59 ได้นะคะ ถ้าตอบได้ก็พยายามจะตอบ แง….

I’ll miss you all and…..Bye ❤ 

P

I

N

B   E